پیرمردی که درماه رمضان غذامی خورد !؟
در ماه رمضان چند جوان، پیر مردی را دیدند که دور از چشم مردم، غذا میخورد.
به او گفتند: ای پیر مرد مگر روزه نیستی؟
پیرمرد گفت: چرا روزه‌ام، فقط آب و غذا می‌خورم
جوانان خندیدند و گفتند: واقعا؟
پیرمرد گفت : بله، دروغ نمیگویم،
به کسی بد نگاه نمیکنم، کسی را مسخره نمیکنم، با کسی با دشنام سخن نمیگویم، کسی را آزرده نمیکنم، چشم به مال کسی ندارم و…
ولی چون بیماری خاصی دارم متأسفانه نمی‌توانم معده را هم روزه دارش کنم،
بعد پیرمرد به جوانان گفت: آیا شما هم روزه هستید؟
یکی از جوانان در حالی که سرش را از خجالت پایین انداخته بود، به آرامی گفت: خیر ما فقط غذا نمیخوریم!!!
* * * * * * * * * *
به طور کلی روزه گرفتن و خودداری از خوردن و آشامیدن در ماه مبارک رمضان از اموری هست که هیچگونه اختلافی در آن نیست و در قرآن بر آن تصریح شده است.
اما روزه گرفتن صرف نخوردن و نیاشامیدن نیست؛
همانطور که امام علی علیه السلام فرموند: روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است. (غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح 80)
اما براساس تصریح آیات قرآن کسانی که مریض هستند روزه گرفتن بر آنان واجب نبوده و حتی اگر روزه گرفتن باعث شود آسیب ببینند بر آنان حرام خواهد بود.
ولی در هرصورت (حتی اگر مریض باشند) حق ندارند در ماه مبارک رمضان علنی روزه خواری کنند.
* * * * * * * * * *
همانطور که در روایات ما ذکر شده روزه داری تنها به نخوردن و نیاشامیدن ختم نمیشود، بلکه چشم، گوش و … تمام اعضای بدن انسان باید امساک کند (امساک و خودداری از گناه)
قال الصادق علیه السلام: اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدک.
امام صادق علیه السلام فرمود: آنگاه که روزه می‌گیری باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند.«یعنی از گناهان پرهیز کند.»
(الکافی ج 4 ص 87، ح 1)
عن فاطمه الزهرا سلام الله علیها: ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه.
حضرت زهرا علیها السلام فرمود: روزه داری که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزه اش به چه کارش خواهد آمد.
(بحار، ج 93 ص 295)
قال امیرالمومنین علیه السلام:صوم القلب خیر من صیام اللسان و صوم اللسان خیر من صیام البطن.
امام علی علیه السلام فرمود:روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
(غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح 80)
* * * * * * * * * *
روزه گرفتن برای کسی که روزه برایش ضرر دارد واجب نیست (بلکه مورد نهی نیز قرار گرفته شده) در آیه قرآن نیز بدین مطلب اشاره شده است ؛
سوره بقره آیه 184 { أَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن کاَنَ مِنکُم مَّرِیضًا أَوْ عَلىَ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَ عَلىَ الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیرًْا فَهُوَ خَیرٌْ لَّهُ وَ أَن تَصُومُواْ خَیرٌْ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُون }
{ چند روز معیّنى را باید روزه دار باشید و هر کدام از شما بیمار یا مسافر باشد، روزهاى دیگر را به جاى آن روزه بگیرد، و آنان که طاقت روزه گرفتن ندارند، به جاى آن مسکینى را طعام دهند و هر که از روى اطاعت پروردگار خوبى کند براى او بهتر است و اگر بدانید روزه گرفتن براى شما بهتر است }
اساسا اسلام با ضرر زدن و ضرر رساندن مخالف است ، لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام که به عنوان قاعده فقهی مهم بکار میرود.
منابع :
اطلاعات بیشتر : احادیث درباره روزه داتری
https://beytoote.com/religious/ahadis-asal/hadith-fasting.html
